Audi Coupe (1988-1996)
Druga generacja Audi Coupe została wprowadzona do produkcji w listopadzie 1988 roku. Auto ponownie opierało się techniczne na sedanie serii 80 / 90 (oznaczenia: B3/Typ 89/Typ8A), jednak tym razem różnic było znacznie więcej niż w przypadku poprzednika. Na tyle, że podobnie jak w przypadku poprzednika, auto otrzymało inne wewnętrzne, fabryczne oznaczenie, a mianowicie – Typ 8B.
W porównaniu z kanciastym poprzednikiem nowy model prezentował się nadzwyczaj nowocześnie a zarazem ponadczasowo. Nadwozie zostało zaprojektowane w nowej estetyce marki, którą klienci poznali już przy okazji premiery trzeciej generacji Audi 80 / 90. Mamy więc masywną sylwetkę z dużą liczbą zaokrągleń, charakterystyczne duże tylne światła, szerokie, plastikowe zderzaki lakierowane w kolorze nadwozia, nowy kształt klamek czy specyficznie zamontowane lusterka wsteczne. W odróżnieniu od poprzednika auto posiadało nadwozie 3-drzwiowe typu hatchback z wyraźnie zaznaczonym, zintegrowanym na stałe spoilerem tylnej klapy, a więc odbiegało to trochę od definicji nadwozia typu coupe. Sama klapa była z kolei wykonana w całości z tworzywa sztucznego. We wszystkich wersjach Audi Coupe zastosowano szerokie przednie reflektory znane z Audi 90, które pod wspólnym kloszem mieściły oddzielny reflektor dla świateł mijania i świateł drogowych. W związku z tym kierunkowskazy oraz soczewkowe reflektory przeciwmgielne, podobnie jak w Audi 90, zostały umieszczone w zderzaku. Same zderzaki, miały zupełnie inny kształt, specyficzny tylko dla modelu Coupe, z nielakierowaną dolną częścią. Co więcej, auto miało także inny kształt przednich błotników niż limuzyna, z wyraźnie zaznaczonymi nadkolami – zresztą ten typ błotników zastosowany był później przy okazji liftingu sedana – w Audi 80 B4. Kolejnym charakterystycznym elementem nowego modelu były drzwi pozbawione ramek szyb.
Wnętrze nowego modelu prezentowało zupełnie inną jakość niż poczciwe B2. Deska rozdzielcza modelu Coupe była taka sama jak w Audi 80/90, całkowicie zmieniono jednak kształt boczków drzwi z charakterystycznymi „parapetami”. Zasadniczą innowacją zastosowaną w tym modelu było umieszczenie zbiornika paliwa pod podłogą bagażnika, a nie jak dotychczas za tylnymi fotelami. Dzięki temu można było zastosować składaną tylną kanapę (standardowo dzieloną w proporcji 1/3, 2/3). Zwiększało to znacząco funkcjonalność bagażnika, który raczej nie rozpieszczał pojemnością (272/800 litrów), ograniczoną dodatkowo o ustawione pionowo koło zapasowe. Dodatkowo dostęp do niego utrudniał dość wysoki próg załadunku. Audi Coupe miało pełnić w gamie marki rolę luksusowego GT, zatem wyposażenie i charakterystyka tego auta była specjalnie do tego dostosowana. W wyposażeniu standardowym wszystkie wersje posiadały m.in.: wspomaganie kierownicy, elektrycznie sterowane i podgrzewane lusterka, centralny zamek, dodatkowe wskaźniki na konsoli środkowej (ciśnienie oleju, temperatura oleju, napięcie akumulatora), soczewkowe reflektory przeciwmgielne. Auto można było zamówić w kilku kolorach wykończenia wnętrza (niebieski, czarny i szary) oraz z kilkoma typami tapicerek (podstawowa materiałowa Lancora, welurowa Serret, oraz skórzana Kodiak). Ponadto, plastiki we wnętrzu mogły mieć kolor szary lub czarny.
Jeszcze bogatsze było oferowane wyposażenie opcjonalne obejmujące m.in.: elektrycznie regulowane przednie fotele z pamięcią trzech ustawień fotela kierowcy, klimatyzację manualną lub elektroniczną ECC, szyby z powłoką chromową, podgrzewane fotele przednie, komputer pokładowy z systemem Auto Check, drewniane wykończenia, system bezpieczeństwa Procon-Ten, poduszka powietrzna kierowcy, itp.
Podstawę oferty stanowiły auta z dobrze znanymi silnikami pięciocylindrowymi 2.2E (136KM) i 2.3E (133KM). Obie jednostki były wyposażone w mechaniczny wtrysk paliwa, odpowiednio K-Jetronic i KE-Jetronic, a większy silnik posiadał dodatkowo katalizator. Do obu tych modeli można było za dopłatą zamówić stały napęd na cztery koła quattro. W tym wypadku zastosowano kolejną generację napędu quattro znaną już z Audi B3 i C3, z centralnym mechanizmem różnicowym typu Torsen i elektronicznie blokowanym tylnym mechanizmem różnicowym. Auta z napędem na cztery koła można rozpoznać po odpowiednich oznaczeniach na grillu i tylnej klapie, ścieżkach grzewczych tylnej szyby tworzących napis "quattro" oraz podwójnej końcówce wydechu. Wewnątrz z kolei, na konsoli pomiędzy fotelami znajduje się przycisk od blokady tylnego mechanizmu różnicowego, a sam tunel środkowy jest o wiele wyższy. Dodatkowo wersje z przednim napędem mogły być wyposażone w automatyczną 4-biegową skrzynię biegów.
Na szczycie gamy stały modele z silnikami nowej generacji – 2.0 20V (160KM) i 2.3 20V (170KM), dostępne wówczas tylko z napędem quattro. Były to jednostki pięciocylindrowe wyposażone w 20-zaworową głowicę, a przy ich konstrukcji Audi skorzystało z doświadczeń zdobytych przy pracach nad Audi Sport Quattro z silnikiem 2.1T 20V. Jednostki te bardzo lubiły pracę na wysokich obrotach, Audi Coupe quattro z silnikiem 2.3 20V rozpędzało się do 100km/h w czasie 8,4s i potrafiło osiągnąć prędkość maksymalną 225km/h. Coupe quattro 20V miały standardowo obniżone zawieszenie, hydrauliczne wspomaganie układu hamulcowego oraz dwutłoczkowe zaciski hamulcowe z przodu i tarcze o zwiększonej średnicy. Słabszy model był stworzony głównie z myślą o rynkach, na których obowiązywały uzależnione od pojemności silnika stawki podatkowe (Włochy, Francja) i ponadto nie posiadał katalizatora.
W maju 1989 gamę uzupełniono o najsłabszy wariant Coupe 2.0E (113KM) z katalizatorem, natomiast w sierpniu tego samego roku do oferty aut przednionapędowych dołączyła jeszcze jednostka 1.8E (112KM) oraz 2.3 20V (170KM).
W marcu 1990 roku silnik 2.3 20V poddano lekkim modyfikacjom – zmieniono ECU, a równoodległościowy kolektor wydechowy zastąpiono standardowym, w wyniku czego odrobinę zmniejszyła się moc maksymalna tej jednostki – 167KM. W ofercie pojawiła się wówczas limitowana seria Kamei Edition wyposażona w dodatkowe ospojlerowanie Kamei (dokładki zderzaków i progów), którą można było zamówić z każdym z dostępnych silników. Oferowano ją do końca lipca 1990, auta w tej wersji posiadały ponadto bogatsze wyposażenie standardowe obejmujące: felgi aluminiowe Speedline 7Jx15”, sportowe fotele, wykończenia deski rozdzielczej i boczków drewnem "Zebrano", drewnianą gałkę dźwigni zmiany biegów, sportową kierownicę oraz spryskiwacze reflektorów. Ponadto, dodano wówczas nowy kolor tapicerki skórzanej i wykończenia wnętrza – brązowy, a gamę tapicerek uzupełniono o tapicerkę materiałową Jacquard-Satin dostępną w kolorach: czarnym, czerwonym i zielonym (w modelach z napędem na 4 koła wzór składał się z napisów „quattro”).
W sierpniu 1990 ofertę rozszerzono o przednionapędowe Coupe 2.0 20V, które z uwagi na krótki okres produkcji stanowi obecnie jeden z najrzadszych modeli. Wyprodukowano zaledwie 600 sztuk takich aut. Ponadto wzmocniono wówczas moc podstawowego silnika 2.0E ze 113 na 115KM. Poszerzono także dostępną listę opcji o elektrycznie uchylane tylne szyby oraz szklany szyberdach z roletą sterowany za pomocą potencjometru oraz delikatnie zmieniono tylne światła (czerwone kierunkowskazy).
W kwietniu 1991 wprowadzono kolejną specjalną wersję Trend Edition dostępną tylko z modelami z napędem quattro. Wyposażenie standardowe tego modelu było wzbogacone o felgi aluminiowe Speedline 7×15”, szklany szyberdach i elektrycznie sterowane szyby.
Audi Coupe w tej formie było produkowane do lipca 1991 roku. Wcześniej jednak, we wrześniu 1990 roku, zaprezentowano topową odmianę Audi Coupe S2 wyposażoną w silnik 2.2T 20V (220KM) i napęd na cztery koła, która miała być następcą legendarnego Audi Quattro. Auto wyróżniało się innym kształtem pokrywy silnika ze zintegrowanym „grillem” (na wzór Audi 100 C4), zmienionymi przednimi reflektorami oraz przednim zderzakiem z wyraźnie zaznaczonym dolnym spoilerem. W zawieszeniu zastosowano solidniejsze, żeliwne wahacze oraz hamulce z modelu 20V. We wnętrzu z kolei znalazły się charakterystyczne jasno szare tarcze wskaźników oraz wykończenie deski i boczków elementami dekoracyjnymi ze skóry. Również wyposażenie modelu S2 było bogatsze, w standardzie dostępne były elektrycznie sterowane przednie szyby, sportowe fotele, felgi aluminiowe 16″. S2 rozpędzało się do 100km/h w czasie 6.1 sekundy i osiągało prędkość maksymalną 248km/h.
We sierpniu 1991 odnowiono całą gamę modeli Coupe, które wykorzystywały zastosowane już wcześniej w modelu S2 elementy takie jak nowa przednia maska i reflektory. Auta te są często błędnie określane jako "B4", jednak w przeciwieństwie do sedana, jedyną widoczną zmianą była tylko nowa maska i reflektory, reszta elementów nadwozia pozostała bez zmian. We wnętrzu zmian było jeszcze mniej, ograniczono się do nowej czcionki zegarów, piktogramów przy kratkach nawiewów i nowego panelu automatycznej klimatyzacji. Równolegle ze zmianami w nadwoziu zmodernizowano także paletę silników. Najsłabszą jednostką był znany silnik 2.0E (115KM), następnym w kolejności był także dobrze znany 2.3E (133KM). Ze względów ekologicznych i swego rodzaju prestiżu zrezygnowano z wolnossących jednostek 20V i zastąpiono je nowym silnikiem 2.8 V6 (174KM), który miał swoją premierę w Audi 100 C4. Coupe z silnikami V6 można poznać po innym przednim zderzaku, takim samym jak w Coupe S2, oraz bogatszym wyposażeniu. Auta z silnikami 2.3 i 2.8 były za dopłatą oferowane z napędem quattro.
W styczniu 1992 roku do oferty dołączyła jednostka 2.0 16V (140KM), która miała stanowić na niektórych rynkach alternatywę dla 2.3 (niższe stawki podatkowe z uwagi na pojemność). Jednak w Coupe silnik ten nie był łączony z napędem na 4 koła.
W sierpniu 1992 (rok modelowy 1993) zaprezentowano także słabszy wariant silnika V6 o pojemności 2.6 i mocy 150KM, który za dopłatą dostępny był w wersji quattro. Miesiąc później jednostkę o mocy 220KM stosowaną w Audi S2 zastąpiono silnikiem 2.2T 20V o mocy 230KM. Dodatkowo do oferty wprowadzono specjalną serię Color Edition. Odznaczała się ona charakterystycznym wzorem tapicerki materiałowej Graffity (o zabarwieniu czerwonym lub zielonym) i była dostępna tylko w kolorze zielonym lub czerwonym. Wyposażenie standardowe tego modelu było wzbogacone o sportowe fotele, felgi aluminiowe 7×15” i skórzaną trójramienną kierownicę.
W sierpniu 1993 listę dostępnych opcji poszerzono o soczewkowe reflektory świateł mijania (tylko w S2), wykończenie wnętrza elementami z włókna węglowego (tylko w S2) oraz szklany szyberdach z bateriami słonecznymi zasilającymi układ wentylacji podczas postoju.
Ostatni poważny lifting auta miał miejsce w sierpniu 1994. W standardzie oferowano wówczas dwie przednie poduszki powietrzne, co wymusiło zmianę kształtu deski rozdzielczej i boczków drzwi. Zmieniono także dostępne rodzaje tapicerki, pojawiła się tapicerka skórzana łączona z materiałową. Z oferty dostępnym silników zniknęła wówczas jednostka 2.3 (133KM). Wprowadzono również limitowaną edycję Sport Edition. Auto wyróżniało się charakterystycznymi 5 ramiennymi felgami aluminiowymi 7Jx15”, sportowym zawieszeniem, sportowymi fotelami z tapicerką Jacqurd-Satin Sport, skórzaną kierownicą, radiem Audi Gamma. Dostępne było tylko z silnikiem 2.0 16V i w następujących kolorach nadwozia: turkusowym metalizowanym Aquarell, czerwonym Laser, czarnym perłowym Vulcan, srebrnym metalizowanym Kristal oraz zielonym metalizowanym Ragusa.
W tej formie auto produkowano do grudnia 1995, rok dłużej w ofercie pozostała odmiana S2.
Audi Coupe nie doczekało się niestety następcy opartego na modelu A4 B5. Ówczesna koniunktura na rynku nie sprzyjała takim autom, a koncern skupił się na promocji mniejszego coupe opartego na Audi A3, czyli Audi TT. W pewnym sensie także Audi A3 przypadła rola następcy Audi Coupe. Prawdziwy następca modeli Coupe został zaprezentowany dopiero w 2008 roku i jest nim Audi A5 Coupe, które opiera się technologicznie na Audi A4 B8.
Łącznie wyprodukowano 70.176 sztuk modelu Coupe 8B. Najpopularniejsze były przednionapędowe modele z silnikami 2.3E i 2.0E, powstało odpowiednio: 18.508 i 11.898 sztuk. Wśród modeli z napędem quattro najwięcej wyprodukowano aut z silnikiem 2.3 20V – 6.000 sztuk. Najrzadsze wersje to przednionapędowe Coupe 2.0 20V (339 sztuk!), Coupe quattro 2.6E (605 sztuk) oraz Coupe quattro 2.2E (819 sztuk).
Modele na rynek północnoamerykański
Podobnie jak w przypadku poprzednika, również nowy model trafił na rynek północnoamerykański. Auto musiało zostać dostosowane do specyfiki tamtego rynku, stąd charakterystyczny kształt zderzaków, pojedyncze przednie reflektory jak w Audi 80 oraz blenda między tylnymi lampami przystosowana do tamtejszych tablic rejestracyjnych. Auta posiadały oczywiście prawie kompletne wyposażenie i dostępne były tylko w jednej wersji: 2.3 20V quattro. Z uwagi na małe zainteresowanie ta generacja modelu Coupe była oferowana w USA tylko od maja 1989 do lipca 1991. Model po liftingu w ogóle nie pojawił się w ofercie.
